Nahit Ulvi Akgün

(Milas, 1918 - İzmir, 12 Kasım 1996) Şair.
Mithat Bey’le Şefika Hanım’ın oğlu. İzmir 2. Erkek Lisesi’ni (1940), İÜEF Felsefe Bölümü’nü (1948) bitirdi. Bir süre MEB kitaplıklarında çalıştı. Ödemiş Lisesi (1956-65), Karşıyaka Erkek Lisesi ve İzmir Atatürk Lisesi’nde felsefe öğretmenliği yaptı (1965). Karşıyaka Genel Kütüphanesi’ni kurdu. 1953’de Türkiye’de ilk kez açtığı “Sesli” şiir sergisi
ilgi çekti. Uzun yıllar İzmir Radyosu’nda “Şiir Saati” isimli programı sundu. Hece ölçüsüyle yazılmış olan ilk şiiri İzmir’de yayımlanan Akın gazetesinde çıktı (1936). Dahasonra yeni şiir akımına yöneldi. Bu dönemdeki şiirleri Yücel, Servetifünun-Uyanış, Değirmen, Genç Nesil, Kovan, Varlık, Fikirler, Kaynak, Yeditepe, Türk Dili dergilerinde, son dönem şiirleri ise 1986’dan ölümüne kadar Adam Sanat dergisinde yayımlandı. Aşk temasının ağırlık taşıdığı ilk dönem şiirlerinde yer yer dil oyunları da içeren, yalın bir üslupla dikkati çekti. 1960’lı yıllarda itibaren daha çok toplumsal yaşamdan çeşitli kesitler sunarak, şiirlerinde sıradan insanların hayatlarını aktardı. Memet Fuat onun şiirini “Toplumsal çevre içinde bireyin türlü hallerini üstüne düşülmemiş izlenimi veren, kendiliğinden bir biçimsel titizlikle yansıttı” biçiminde değerlendirmiştir.

Ödül: Evren Türküsü ile 1967 TDK Şiir Odülü.